Głos to ruch. Na wielu poziomach: neurologicznym, fizjologicznym, akustycznym i emocjonalnym. I ma to ogromne praktyczne przełożenie na naukę operowania głosem. Czyli na przykład śpiewania ??
?? W czym uczenie się nowego ruchu jest podobne do uczenia się tekstu na pamięć?
?? Dlaczego, ucząc się nowej rzeczy, trzeba się poturbować?
?? Jak ma się do nauki śpiewu zasada periodyzacji treningu sportowego?
?? Jak rozplanować proces nauki, żeby był najbardziej efektywny i jaki to ma związek z typem układu nerwowego?
?? Czy jest sens chodzić na lekcje śpiewu, jeśli pomiędzy lekcjami nie masz czasu lub motywacji, żeby ćwiczyć?
?? Co do tego wszystkiego mają cele?
?? I dlaczego mamy nie prawo, a obowiązek popełniania błędów?
W rozmowie Patrycji Obary ze Sławomirem Chomiakiem usłyszysz odpowiedzi na te i wiele pytań dotyczących skutecznej nauki śpiewu – zarówno z perspektywy neuromotorycznej, jak i psychologicznej, a także spowijającego wszystko modelu biopsychospołecznego.
Zajrzyj na kanały społecznościowe Wrocławskiej Szkoły Śpiewu. Znajdziesz tam ćwiczenie video do tego odcinka.
—
Prowadząca:
Patrycja Obara – pedgagożka, coachka, artystka, podcasterka. Założyła Wrocławską Szkołę Śpiewu. Jest międzynarodowo certyfikowaną trenerką wokalną (Modern Vocal Training level 2) oraz specjalistka pierwszej pomocy wokalnej (Vocal Health First Aider). Ma ponad 20-letnie doświadczenie w pracy pedagogicznej i jest pasjonatką metodologii nauczania. Wygłosiła na ten temat dwa wystąpienia TEDx: “7 sekretów skutecznej nauki wszystkiego” i “Education – you’re doing it wrong”. W ramach stypendium MKiDN w 2020 roku wydała podręcznik pisania tekstów piosenek “Piosenkopisanie” od 1.09.2023 dostępny na stronie empik.com. Współprowadzi podcast Lekkomówni o wystąpieniach publicznych i podcast bliżej | rozmowy | muzyka towarzyszący piosenkom z jej najnowszej płyty.
Sławomir Chomiak – Doktor Nauk o Kulturze Fizycznej. Absolwent kierunku i Wydziału Fizjoterapii na wrocławskiej AWF. Fizjoterapeuta, praktyk, badacz i dydaktyk, założyciel marki Physioteam, członek Krajowej Rady Fizjoterapii w I kadencji. Na drodze rozwoju terapeutycznego, naukowego i dydaktycznego utwierdził się w przekonaniu, że jedną z najważniejszych zdolności ludzkiego organizmu jest adaptacja będąca podstawą rozwoju organizmów żywych, a jednocześnie fundamentem fizjoterapii jako profesji. Umiejętność wykorzystania tego fenomenu stała się siłą napędową jego działań oraz częścią codziennych doświadczeń terapeutycznych i dydaktycznych. Jako członek zespołu badawczego Zakładu Kinezjologii Wydziału Fizjoterapii Wrocławskiej AWF uczestniczył w kilku projektach naukowych badających neurofizjologiczne mechanizmy jako elementy złożonego fenomenu adaptacji. W zakresie szczególnych zainteresowań zawodowych terapeuty znajdują się między innymi praktyczne zastosowanie neurofizjologii ruchu w procesie fizjoterapii, współtworzenie procesu dydaktyki śpiewu, diagnostyka i terapia zaburzeń funkcjonalnych układu ruchu i powiązanych z nim układów mających wpływ na umiejętności wokalne.
Czym jest stres?
