Pij wodę!

Wszędzie słyszymy: Pij wodę!
Nawodniony organizm lepiej pracuje! Nasz organizm jest zbudowany w ponad 70% z wody!

I słusznie. Tylko co ma picie wody do śpiewania?

Nasze fałdy głosowe (czyli ważny “instrument”, bo to dzięki ich drganiu powstaje dźwięk) są pokryte błoną śluzową, podobnie jak nasza jama ustna, gardło, przełyk i wiele innych narządów w naszym ciele.

Co się dzieje, kiedy nie pijemy wystarczająco dużo wody?

Na pewno wszyscy znamy uczucie suchości w gardle, czy w buzi – jest to niekomfortowe i szybko sięgamy po jakiś płyn. Dzieje się tak dlatego, że błona śluzowa jest z natury mokra i tego nawilżenia potrzebuje. Przesuszona śluzówka sprawia, że oprócz dyskomfortu pojawia się między innymi większe ryzyko infekcji.

Nie bez znaczenia jest też temperatura pitej przez nas wody. Po przebudzeniu, szczególnie w okresie jesienno-zimowym, bardzo dobre jest dla nas picie ciepłej wody. Ciepła woda świetnie pobudza trawienie i budzi nasze organy wewnętrzne, a także lepiej nawilża i rozgrzewa okolice krtani.

Pij więc wodę! Najlepiej ciepłą! I nie krępuj się zabierać jej ze sobą na zajęcia wokalne, zawsze jest czas na nawilżenie gardła, szczególnie podczas treningu wokalnego.

Więcej na ten temat przeczytasz w poście Patrycji już niebawem.

_____________________
Źródła:
– Podcast Anatomia Jogi – „O Ayurvedzie i życiu” – Piyush Mittal
– Webinar Soni Lachowolskiej o higienie głosu

Śpiewanie w grupie – czy warto? Rozmowa z Anną Kamińską | Podcast „Na głosy o głosie”

Czy zastanawialiście się nad tym, jak to jest śpiewać w grupie i jak nauczyć się śpiewać na głosy? Jeśli tak, to ten odcinek z pewnością jest dla Was. Z tej rozmowy dowiecie się również:

  • Jakie zalety ma śpiewanie w grupie?
  • Dlaczego śpiewanie w zespole może być remedium na stres?
  • W czym może pomóc wokaliście śpiewanie na głosy?
  • Czy chcąc śpiewać w zespole trzeba umieć czytać nuty?
  • Jak się przygotowywać do zajęć zespołowych i czy trzeba? 
  • Jak wygląda przesłuchanie do zespołu w naszej szkole?

Zapraszamy do wysłuchania rozmowy z Anną Kamińską!

Gościni:

Anna Kamińska – wokalistka, songwriterka, trenerka wokalna, nauczycielka muzyki w szkole podstawowej Montessori we Wrocławiu. Prowadzi indywidualne zajęcia wokalne oraz zespoły wokalne (zespół dla dorosłych HARMONIUM oraz młodzieżowy zespół wokalny) we Wrocławskiej Szkole Śpiewu. Ukończyła wokalistykę jazzową na Akademii Muzycznej w Poznaniu, dziennikarstwo i komunikację społeczną oraz komunikację wizerunkową na Uniwersytecie Wrocławskim. W muzyczną podróż zabiera ze sobą pianino, autoharfę i ukulele. Swoją emocjonalność zamienia w piosenki. Założycielka zespołu kilka czułości, z którym w czerwcu wydają drugą, autorską płytę „LAWENDA”, koncertują, są laureatami wielu konkursów i festiwali. Jest współautorką „pogodowych piosenek” w duecie z instrumentalistą Emilem Smardzewskim, z którym koncertują grając zarówno autorski materiał, jak i covery. Ania bierze również udział w projektach teatralnych (Nico w spektaklu „Jeździec Burzy” – reż. C. Studniak, scen. A. Jakubik, Dziewczyna w musicalu „Czasy” – scen. Sz. Barabach, reż. M. Kiljan, Marlenka w spektaklu „Hotel Breslau” w Teatrze Ekstrawersja – scen. i reż. K. Konik) i współpracuje z firmą Ortega w zakresie zdjęć oraz nagrań audio-video.

Prowadząca:

Małgorzata Nawrot – absolwentka Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie mgr Beaty Przybytek. Ukończyła również szkołę muzyczną I i II stopnia w Bochni na klarnecie. Nauczanie śpiewu jest jej wielką pasją dlatego cały czas rozwija swoje umiejętności wokalne i trenerskie. Pisze teksty i komponuje swoje utwory przy akompaniamencie gitary i pianina. Od najmłodszych lat rozwijała swoje umiejętności w różnych gatunkach muzycznych: folk, muzyka chóralna, orkiestrowa, śpiew klasyczny, wokalistyka jazzowa i rozrywkowa. Uczestniczyła w licznych warsztatach, kursach wokalnych i trenerskich: 47 Międzynarodowe Warsztaty Jazzowe w Puławach, Warsztaty Magdalena Sekuła-Lemberger w oparciu o metodę Physiological Voice Training i Flow Phonation, Warsztaty Doctor Vox Therapy Technique, Szkolenie dla Trenerów Wokalnych Voice Progress.

Odpuść i uwolnij swój głos!

Każdy z nas jest wyjątkowy i zasługuje na wszystko co najlepsze. To samo tyczy się śpiewania – każdy z nas ma swoją niepowtarzalną barwę głosu i wrażliwość artystyczną, każdy z nas może przekazać światu wartość. Trzeba sobie tylko na to pozwolić, a w pierwszej kolejności pozwolić sobie uwolnić swój głos.

Od czego zacząć?

Najlepiej od pracy nad przekonaniami na swój temat i oczekiwaniami, które sobie stawiamy.

Dlaczego?

Dlatego, że często nasze ograniczenia w śpiewaniu, to, że głos nam się załamuje lub wycofuje w górach, albo w zaparte pchamy go coraz wyżej siłowo, wiąże się z naszym przekonaniem o sobie i stawianiem przed sobą zbyt wysokich lub nietrafionych wymagań:
Przecież muszę się postarać, żeby „wyciągnąć” ten wysoki dźwięk.
Muszę go wypchać, dodać siły, bo bez tego nie będzie mocny.

Te przekonania zwykle wcale nie motywują naszego głosu, wręcz potrafią go zatkać.

Aby nasz głos chciał z nami współpracować, najpierw trzeba dać mu wolność, przyzwolenie na fałsz, zachwianą frazę, na to, że czasem brzmi lepiej, czasem gorzej czy na to, że brzmimy „brzydko”.

Jest to ważne z podejścia psychologicznego, ponieważ wymuszanie czegoś siłą zawsze prowadzi do napięcia, do oporu. W tym przypadku krtań i mięśnie okołokrtaniowe, a także całe nasze ciało może się zbuntować i zareagować napięciem, przez co nie będziemy mieć odpowiednich warunków na zdrowe wydobycie głosu. Ciało się napina, bo się boi. Boi się tego, w jaki sposób będziemy chcieli jeszcze je nadwyrężyć. Dlatego powinniśmy mieć w stosunku do naszego głosu cierpliwość, pozwolić mu na “porażki”, a ciało odwdzięczy się, robiąc nam miejsce na swobodne jego działanie. Wtedy nasze możliwości pracy nad techniką wokalną będą znacznie większe.

🎤🎤🎤

Muzykoterapia – z czym to się je? Rozmowa z Gabrysią Cybuch | podcast „Na głosy o głosie”

Czym i dla kogo właściwie jest muzykoterapia? To podstawowe pytania, na które odpowie ten odcinek. Ale nie wszystkie. Bo oprócz tego dowiesz się:

  • Dlaczego czasem nie lubimy jakiejś muzyki
  • Czy są złe i dobre emocje, albo zła i dobra muzyka do terapii
  • Jak w muzykoterapii można wykorzystać songwriting i improwizację
  • Czy trzeba umieć grać lub śpiewać, żeby wziąć udział w muzykoterapii
  • Jak można wykorzystać narzędzia muzykoterapeutyczne na lekcji śpiewu
  • Dlaczego śpiew to idealna nauka odpuszczania
  • Do czego potrzebne są porażki
  • Na co zwrócić uwagę, wybierając muzykoterapeutę

A dodatkowo: czym jest, a czym nie jest coaching i w czym praca coacha jest podobna do pracy muzykoterapeuty.

Zapraszamy do słuchania!

Gościni:

Gabriela Cybuch – muzykoterapeutka i trenerka śpiewu. Absolwentka studiów magisterskich na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Prowadzi zajęcia wokalne we Wrocławskiej Szkole Śpiewu. Współpracuje jako muzykoterapeuta z Przylądkiem Nadziei, Dolnośląskim Centrum Psychoonkologii i Rehabilitacji oraz wrocławskimi przedszkolami. Czynnie koncertuje z zespołami (LISY, Bethel, Francis Tuan), projektami coverowymi oraz z orkiestrą (Wrocławska Orkiestra Wszechmuzyczna), z którymi grała na największych scenach i festiwalach muzycznych w Polsce oraz za granicą. Współtworzyła muzykę do spektaklu „Te sprawy” wystawianego w Teatrze Kameralnym w Bydgoszczy. Ma na swoim koncie wydanych kilka płyt muzycznych.

Prowadząca:

Patrycja Obara – pedgagożka, coachka, artystka, podcasterka. Założyła Wrocławską Szkołę Śpiewu. Jest międzynarodowo certyfikowaną trenerką wokalną (Modern Vocal Training level 2) oraz specjalistką pierwszej pomocy wokalnej (Vocal Health First Aider). Ma ponad 20-letnie doświadczenie w pracy pedagogicznej i jest pasjonatką metodologii nauczania. Wygłosiła na ten temat dwa wystąpienia TEDx: “7 sekretów skutecznej nauki wszystkiego” i “Education – you’re doing it wrong”. W ramach stypendium MKiDN w 2020 roku wydała podręcznik pisania tekstów piosenek “Piosenkopisanie” od 1.09.2023 dostępny na stronie empik.com. Jej muzyki posłuchasz w serwisach streamingowych. Pisze i śpiewa w różnorodnej stylistyce, współpracuje także jako autorka tekstów z innymi artystami. Współprowadzi podcast Lekkomówni o wystąpieniach publicznych i podcast bliżej | rozmowy | muzyka towarzyszący piosenkom z jej najnowszej płyty.

Śpiewanie jako spoiwo społeczne – cz. 4: podsumowanie

Śpiewanie jest naturalną potrzebą, czymś szalenie ważnym dla naszego istnienia. Zanim jeszcze nauczyliśmy się używać konkretnego języka, wydawaliśmy z siebie różnego rodzaju dźwięki: krzyki, piski, pomruki, jęki, a nawet dłuższe, bardziej melodyjne frazy.

Śpiew wpływa na różne aspekty naszego życia. Pełni rolę spoiwa społecznego i wzmacnia budowane więzi. Obniża poziom stresu, poprawia samopoczucie i ułatwia łagodzenie konfliktów. Dodaje otuchy i systematyzuje tempo wspólnej pracy. Towarzyszy ludzkości od zawsze, od rytualnych zawołań, plemiennych okrzyków po kołysanki czy urodzinowe „Sto lat”. Śpiewanie stanowiło nieodłączny element życia społecznego. Hormony szczęścia, które wydzielają się podczas śpiewania, ewolucyjnie mogą być uważane za nagrodę, nagrodę za nawiązywanie współpracy, a co za tym idzie budowanie wspólnoty. Nasi przodkowie razem śpiewali wytwarzając tym samym więzi społeczne, wzmacniając poczucie przynależności, oddania, lojalności. Muzyka stanowiła środek komunikacyjny i informacyjny, dzięki któremu można było między innymi połączonymi siłami odstraszać nieprzyjaciół. Z biegiem czasu śpiewanie z pierwotnej potrzeby ewoluowało do sztuki wokalnej, wzrastała jego waga na tle kulturowego dorobku, rozwijała się jego funkcjonalność oraz rola w społecznym życiu.

Śpiewanie odgrywa istotną rolę w życiu całego społeczeństwa, ale również w życiu każdego z nas, w życiu jednostki. Jako dziedzina sztuki istnieje w różnych systemach – religijnym, politycznym, medialnym, ekonomicznym itd. Śpiew pełni funkcje m.in. komunikacyjne, zdrowotne, terapeutyczne, rozwojowe, edukacyjne, kompensacyjne. Wpływa na nasze samopoczucie, stan fizyczny i psychiczny, zacieśnia więzi społeczne, wspomaga rozwój, pobudza wyobraźnię, uwrażliwia, dodaje odwagi, siły, motywuje do działania. Stanowi środek artystycznego wyrazu nierozerwalnie związany z naszą emocjonalnością, bo instrumentem, którego używamy jest nasz własny głos. Śpiewając przeżywamy dany utwór, dlatego też piosenka może nas rozweselić, wzruszyć, zmotywować, wprawić w podniosły nastrój lub też zasmucić czy zezłościć. Nieraz to właśnie śpiew pozwala nam stanąć twarzą w twarz z trudnymi emocjami.
__
Wpis zainspirowany artykułem:
C. Sheppard, Niezwykłe korzyści płynące ze śpiewania. Koniecznie wróćmy do tej praktyki, tłum. Joanna MM, https://dobrewiadomosci.net.pl/31496-niezwykle-korzysci… praktyki/?fbclid=IwAR1KvC-w_zJuYzeeekhQ1JE_nvmXaYj2in9kqxnP8Jwx3R9iN-wpsxo3LvE
oraz książką:
B. Jabłońska, Socjologia muzyki, Warszawa 2014.