Kategoria: Ciekawostki

Opublikowane w

Co ma staw skroniowo-żuchwowy do śpiewania?

Staw skroniowo-żuchwowy jest odpowiedzialny za ruchy żuchwy. W pracy pomagają mu mięśnie odpowiadające za gryzienie i przeżuwanie pokarmu. Krótko mówiąc jest to staw, który odpowiada za jedne z najważniejszych czynności dla naszego ciała, dlatego bardzo ważne jest to by zwrócić uwagę czy pracuje on u nas prawidłowo.

Dlaczego to szczególnie ważny staw dla wokalistek i wokalistów? Gdy staw skroniowo-żuchwowy nie pracuje odpowiednio, ma ograniczony zakres ruchu, może to powodować wzmożone napięcie sąsiadujących z nim mięśni i wpływać negatywnie na naszą emisję głosu zarówno w mowie jak i śpiewie.

Jakich objawów w takim razie nie należy lekceważyć?

Takich jak: trzaski w stawie, klikanie, tarcie, szumy uszne, ból, przeskakiwanie i ograniczone ruchy żuchwy. Nie należy również bagatelizować bruksizmu, czyli zgrzytania zębami, które występuje zazwyczaj podczas snu. Jeżeli zauważysz u siebie któryś z tych objawów, warto udać się do specjalisty – fizjoterapeuty od stawu skroniowo-żuchwowego, ponieważ nieleczone dysfunkcje mogą prowadzić do bólów zębów i głowy, pogorszenia ostrości wzroku a także do dyskomfortu przy śpiewaniu i mówieniu.

Co możemy zrobić by zapobiec problemom ze stawem skroniowo-żuchwowym?

Postaraj się wyeliminować niekorzystne nawyki, takie jak: częste żucie gumy, wysuwanie żuchwy do przodu, obgryzanie paznokci, czy spanie wyłącznie na jednym boku.

Zadbaj o odstresowanie. Często w sytuacjach stresowych ciało reaguje napięciem mięśni twarzy np: zaciskaniem ust, dlatego postaraj się codziennie znaleźć czas na chwilę dla oddechu, który rozluźni całe ciało i uspokoi umysł.

Warto również sprawdzić u stomatologa stan swoich zębów i zgryz, ponieważ nieprawidłowe ułożenie zębów wpływa na nierównomierną pracę szczęki co z kolei może prowadzić do wymienionych powyżej dysfunkcji.

Opublikowane w

Śpiewanie w grupie – czy warto? Rozmowa z Anną Kamińską | Podcast „Na głosy o głosie”

Czy zastanawialiście się nad tym, jak to jest śpiewać w grupie i jak nauczyć się śpiewać na głosy? Jeśli tak, to ten odcinek z pewnością jest dla Was. Z tej rozmowy dowiecie się również:

  • Jakie zalety ma śpiewanie w grupie?
  • Dlaczego śpiewanie w zespole może być remedium na stres?
  • W czym może pomóc wokaliście śpiewanie na głosy?
  • Czy chcąc śpiewać w zespole trzeba umieć czytać nuty?
  • Jak się przygotowywać do zajęć zespołowych i czy trzeba? 
  • Jak wygląda przesłuchanie do zespołu w naszej szkole?

Zapraszamy do wysłuchania rozmowy z Anną Kamińską!

Gościni:

Anna Kamińska – wokalistka, songwriterka, trenerka wokalna, nauczycielka muzyki w szkole podstawowej Montessori we Wrocławiu. Prowadzi indywidualne zajęcia wokalne oraz zespoły wokalne (zespół dla dorosłych HARMONIUM oraz młodzieżowy zespół wokalny) we Wrocławskiej Szkole Śpiewu. Ukończyła wokalistykę jazzową na Akademii Muzycznej w Poznaniu, dziennikarstwo i komunikację społeczną oraz komunikację wizerunkową na Uniwersytecie Wrocławskim. W muzyczną podróż zabiera ze sobą pianino, autoharfę i ukulele. Swoją emocjonalność zamienia w piosenki. Założycielka zespołu kilka czułości, z którym w czerwcu wydają drugą, autorską płytę „LAWENDA”, koncertują, są laureatami wielu konkursów i festiwali. Jest współautorką „pogodowych piosenek” w duecie z instrumentalistą Emilem Smardzewskim, z którym koncertują grając zarówno autorski materiał, jak i covery. Ania bierze również udział w projektach teatralnych (Nico w spektaklu „Jeździec Burzy” – reż. C. Studniak, scen. A. Jakubik, Dziewczyna w musicalu „Czasy” – scen. Sz. Barabach, reż. M. Kiljan, Marlenka w spektaklu „Hotel Breslau” w Teatrze Ekstrawersja – scen. i reż. K. Konik) i współpracuje z firmą Ortega w zakresie zdjęć oraz nagrań audio-video.

Prowadząca:

Małgorzata Nawrot – absolwentka Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie mgr Beaty Przybytek. Ukończyła również szkołę muzyczną I i II stopnia w Bochni na klarnecie. Nauczanie śpiewu jest jej wielką pasją dlatego cały czas rozwija swoje umiejętności wokalne i trenerskie. Pisze teksty i komponuje swoje utwory przy akompaniamencie gitary i pianina. Od najmłodszych lat rozwijała swoje umiejętności w różnych gatunkach muzycznych: folk, muzyka chóralna, orkiestrowa, śpiew klasyczny, wokalistyka jazzowa i rozrywkowa. Uczestniczyła w licznych warsztatach, kursach wokalnych i trenerskich: 47 Międzynarodowe Warsztaty Jazzowe w Puławach, Warsztaty Magdalena Sekuła-Lemberger w oparciu o metodę Physiological Voice Training i Flow Phonation, Warsztaty Doctor Vox Therapy Technique, Szkolenie dla Trenerów Wokalnych Voice Progress.

Opublikowane w

Odpuść i uwolnij swój głos!

Każdy z nas jest wyjątkowy i zasługuje na wszystko co najlepsze. To samo tyczy się śpiewania – każdy z nas ma swoją niepowtarzalną barwę głosu i wrażliwość artystyczną, każdy z nas może przekazać światu wartość. Trzeba sobie tylko na to pozwolić, a w pierwszej kolejności pozwolić sobie uwolnić swój głos.

Od czego zacząć?

Najlepiej od pracy nad przekonaniami na swój temat i oczekiwaniami, które sobie stawiamy.

Dlaczego?

Dlatego, że często nasze ograniczenia w śpiewaniu, to, że głos nam się załamuje lub wycofuje w górach, albo w zaparte pchamy go coraz wyżej siłowo, wiąże się z naszym przekonaniem o sobie i stawianiem przed sobą zbyt wysokich lub nietrafionych wymagań:
Przecież muszę się postarać, żeby „wyciągnąć” ten wysoki dźwięk.
Muszę go wypchać, dodać siły, bo bez tego nie będzie mocny.

Te przekonania zwykle wcale nie motywują naszego głosu, wręcz potrafią go zatkać.

Aby nasz głos chciał z nami współpracować, najpierw trzeba dać mu wolność, przyzwolenie na fałsz, zachwianą frazę, na to, że czasem brzmi lepiej, czasem gorzej czy na to, że brzmimy „brzydko”.

Jest to ważne z podejścia psychologicznego, ponieważ wymuszanie czegoś siłą zawsze prowadzi do napięcia, do oporu. W tym przypadku krtań i mięśnie okołokrtaniowe, a także całe nasze ciało może się zbuntować i zareagować napięciem, przez co nie będziemy mieć odpowiednich warunków na zdrowe wydobycie głosu. Ciało się napina, bo się boi. Boi się tego, w jaki sposób będziemy chcieli jeszcze je nadwyrężyć. Dlatego powinniśmy mieć w stosunku do naszego głosu cierpliwość, pozwolić mu na “porażki”, a ciało odwdzięczy się, robiąc nam miejsce na swobodne jego działanie. Wtedy nasze możliwości pracy nad techniką wokalną będą znacznie większe.

🎤🎤🎤

Opublikowane w

Śpiewanie jako spoiwo społeczne – cz. 4: podsumowanie

Śpiewanie jest naturalną potrzebą, czymś szalenie ważnym dla naszego istnienia. Zanim jeszcze nauczyliśmy się używać konkretnego języka, wydawaliśmy z siebie różnego rodzaju dźwięki: krzyki, piski, pomruki, jęki, a nawet dłuższe, bardziej melodyjne frazy.

Śpiew wpływa na różne aspekty naszego życia. Pełni rolę spoiwa społecznego i wzmacnia budowane więzi. Obniża poziom stresu, poprawia samopoczucie i ułatwia łagodzenie konfliktów. Dodaje otuchy i systematyzuje tempo wspólnej pracy. Towarzyszy ludzkości od zawsze, od rytualnych zawołań, plemiennych okrzyków po kołysanki czy urodzinowe „Sto lat”. Śpiewanie stanowiło nieodłączny element życia społecznego. Hormony szczęścia, które wydzielają się podczas śpiewania, ewolucyjnie mogą być uważane za nagrodę, nagrodę za nawiązywanie współpracy, a co za tym idzie budowanie wspólnoty. Nasi przodkowie razem śpiewali wytwarzając tym samym więzi społeczne, wzmacniając poczucie przynależności, oddania, lojalności. Muzyka stanowiła środek komunikacyjny i informacyjny, dzięki któremu można było między innymi połączonymi siłami odstraszać nieprzyjaciół. Z biegiem czasu śpiewanie z pierwotnej potrzeby ewoluowało do sztuki wokalnej, wzrastała jego waga na tle kulturowego dorobku, rozwijała się jego funkcjonalność oraz rola w społecznym życiu.

Śpiewanie odgrywa istotną rolę w życiu całego społeczeństwa, ale również w życiu każdego z nas, w życiu jednostki. Jako dziedzina sztuki istnieje w różnych systemach – religijnym, politycznym, medialnym, ekonomicznym itd. Śpiew pełni funkcje m.in. komunikacyjne, zdrowotne, terapeutyczne, rozwojowe, edukacyjne, kompensacyjne. Wpływa na nasze samopoczucie, stan fizyczny i psychiczny, zacieśnia więzi społeczne, wspomaga rozwój, pobudza wyobraźnię, uwrażliwia, dodaje odwagi, siły, motywuje do działania. Stanowi środek artystycznego wyrazu nierozerwalnie związany z naszą emocjonalnością, bo instrumentem, którego używamy jest nasz własny głos. Śpiewając przeżywamy dany utwór, dlatego też piosenka może nas rozweselić, wzruszyć, zmotywować, wprawić w podniosły nastrój lub też zasmucić czy zezłościć. Nieraz to właśnie śpiew pozwala nam stanąć twarzą w twarz z trudnymi emocjami.
__
Wpis zainspirowany artykułem:
C. Sheppard, Niezwykłe korzyści płynące ze śpiewania. Koniecznie wróćmy do tej praktyki, tłum. Joanna MM, https://dobrewiadomosci.net.pl/31496-niezwykle-korzysci… praktyki/?fbclid=IwAR1KvC-w_zJuYzeeekhQ1JE_nvmXaYj2in9kqxnP8Jwx3R9iN-wpsxo3LvE
oraz książką:
B. Jabłońska, Socjologia muzyki, Warszawa 2014.

Opublikowane w

Śpiewanie jako spoiwo społeczne cz. 3

Pandemia koronawirusa SARS-CoV-2, wywołującego chorobę COVID-19, która pojawiła się na świecie z początkiem 2020 roku stała się kolejnym trudnym sprawdzianem, dla różnych wspólnot, zarówno tych większych (miasta, państwa, świat), jak i tych mniejszych (grupa znajomych, rodzina). Jednak nawet tutaj ważnym ratunkiem i spoiwem okazała się właśnie muzyka, a więc również wspólne śpiewanie.

Cały świat stanął w obliczu jednego wroga – choroby, na którą nie istniała (wtedy jeszcze) żadna szczepionka ani lek. W początkowych dniach pandemii w Europie najbardziej dotknięte przez koronawirusa były Włochy, gdzie wykryto najwięcej przypadków choroby, a zarażonych przybywało bardzo szybko. Podczas zarazy niezbędnym krokiem okazało się wprowadzenie kwarantanny, izolacji społecznej. Ludzie dla dobra własnego oraz swoich najbliższych musieli zostać w domu, co było dla niektórych (np. tych którzy mieszkają w pojedynkę) bardzo trudne, ponieważ w momencie zagrożenia często szukamy bliskości, poczucia wspólnoty.

We Włoszech w celu dodania sobie otuchy zapoczątkowano wspólne koncertowanie na balkonach, dzięki takim praktykom samotność stała się mniej bolesna. W niedługim czasie pomysł koncertów na balkonach obiegł cały zaatakowany przez wirusa świat. Dodatkowo w Internecie zaczęto organizować różnego rodzaju muzyczne akcje, nagrania czy koncerty online (np. One World: Together at Home), których celem było wsparcie lekarzy i pielęgniarek, walczących na pierwszej linii frontu w walce z koronawirusem.

Wspólne śpiewanie zjednoczyło świat, pomimo społecznej izolacji – to fascynujący paradoks, który zaistniał podczas ogólnoświatowej pandemii trwającej od 2020 roku. __

Wpis zainspirowany artykułem:
https://kultura.onet.pl/…/koronawirus-w-italii…/sz15kf7
oraz nagraniami pochodzącymi z koncertu One World: Together at Home

Polityka Prywatności Dumnie wspierane przez WordPress