Jak błyskawicznie opanować tremę? 3 proste sposoby

Nic tak nie przeszkadza na scenie, jak stres – czy innymi słowy: trema. Bez niej większość z nas ma +100 do umiejętności śpiewania i zachowania scenicznego 💥 .

Jest wiele metod długofalowej pracy nad stresem (cały 5. sezon podcastu Lekkomówni był im poświęcony, zapraszam!). Ale czasem trzeba zadziałać ekspresowo.

Co można zrobić?

1. Zrób kilka pajacyków, przysiadów, czy przebiegnij się w miejscu przez kilkadziesiąt sekund. To prosty sposób, żeby Twój mózg uznał, że serce bije mocniej ze zmęczenia, a nie ze stresu. A przy okazji zboostuje Ci to poziom energii na występ. To dlatego niektórzy artyści wbiegają na scenę 🙂

2. Weź kilka głębokich oddechów. Oddech powinien być wydłużony, a wydech nieco dłuższy od wdechu. Ale uwaga! Zwróć uwagę, jak pracuje Twoja klatka piersiowa. Podczas wdechu:
– Dolne żebra powinny się rozszerzać
– Ramiona nie powinny się podnosić
– Brzuch nie powinien się wciągać
Jeśli nie zadbasz o te zasady, ćwiczenie oddechowe może przynieść odwrotny skutek od zamierzonego.

3. Puść sobie swoją ulubioną piosenkę. Najlepiej taneczną, skoczną, na wysokiej energii. Jeśli nóżka zacznie chodzić, mamy to! To prosta droga, żeby Twój mózg zinterpretował szybsze bicie serca jako radosne podekscytowanie 😄 .

A jakie są Twoje sposoby na poradzenie sobie ze stresem przed występem scenicznym?

(autorka wpisu: Patrycja Obara)

Jak się rozluźnić, czyli Technika Aleksandra w nauce śpiewu

Technika Aleksandra to metoda, która koncentruje się na poprawie postawy ciała, świadomości ruchu i redukcji napięcia. Może Ci pomóc w nauce śpiewu na wiele sposobów:

  1. Postawa ciała: Technika ta uczy, jak osiągnąć naturalną, zrelaksowaną postawę, co jest kluczowe dla wydajnej emisji głosu.
  2. Redukcja napięcia: Technika Aleksandra koncentruje się na identyfikowaniu i eliminowaniu niepotrzebnych napięć w ciele. Zmniejszenie napięcia w szyi, ramionach i żuchwie ułatwia swobodne śpiewanie, co przekłada się na lepszą jakość dźwięku i większą kontrolę nad głosem.
  3. Świadomość ciała: Technika Aleksandra uczy, jak być bardziej osobą bardziej świadomą własnych nawyków posturalnych i ruchowych, co pozwala lepiej kontrolować głos. Większa świadomość własnego ciała może też pomóc w unikaniu kontuzji i zmęczenia głosu.
  4. Relaksacja: Technika ta kładzie duży nacisk na relaksację, co jest istotne podczas występów. Osoby, które opanowały tę metodę, często czują się pewniej i swobodniej na scenie, co przekłada się na lepsze występy.

Dzięki technice Aleksandra osoby śpiewające mogą uzyskać lepszą kontrolę nad swoim ciałem i głosem, co w efekcie prowadzi do poprawy jakości śpiewu i większej swobody artystycznej.

(autorka wpisu: Patrycja Obara)

Jak wytrenować miks, czyli płynne przejścia między rejestrami?

Co najczęściej słyszę od osób zaczynających naukę śpiewu? “Mam problem z wejściem na wysokie dźwięki”. Co na to odpowiadam? Że to zupełnie normalne.

Jednym z trudniejszych wyzwań technicznych dla osób śpiewających jest płynne przejście między wygodnymi dźwiękami znajdującymi się w zakresie mowy, a wyższymi dźwiękami, które pojawiają się w większości piosenek. Problem ten wynika z różnic w pracy mięśni odpowiedzialnych za produkcję dźwięku na różnych wysokościach (czy też w różnych rejestrach).

Techniki pracy nad miksowaniem rejestrów obejmują najróżniejsze ćwiczenia, które stopniowo zwiększają koordynację pracy mięśni odpowiedzialnych za oba rejestry, co pozwala na uzyskanie płynnego i naturalnego przejścia. Będą to odpowiednio dobrane do potrzeb konkretnego głosu samogłoski, spółgłoski i skale. Pomocne mogą być także ćwiczenia SOVT, które stabilizują trakt głosowy i redukują napięcia.

Praca nad miksem to proces, który wymaga precyzyjnego wsłuchania się w swoje ciało i głos, a także cierpliwości i regularnych ćwiczeń.

Rezonans wokalny: jak świadomie wykorzystać różne odcienie swojego głosu?

Rezonans to fundament zdrowego i mocnego głosu. Jego kontrola pozwala na świadome modelowanie barwy głosu, od bardziej ciepłego i miękkiego po jasny i przenikliwy. Jest to również jedno z narzędzi feminizacji, maskulinizacji i neutralizacji głosu.

Zasadniczo wyróżniamy trzy główne przestrzenie rezonansowe: gardło, jama ustna i jama nosowa. Warto nauczyć się manipulowania tymi przestrzeniami, zmieniając ich udział w dźwięku w zależności od stylu, dynamiki czy interpretacji utworu.

Praca nad rezonansami pozwala na świadome kształtowanie barwy dźwięku – od mocnego, „ciemnego” brzmienia w dolnym rejestrze, po jasne, wysokie dźwięki z mocnym udziałem rezonatorów nosowych.

Ach, i jeszcze jedno. Nie ma “dobrych” i “złych” rezonansów, czy barw głosu. Są tylko różne środki wyrazu i wybory stylistyczne.

Modyfikacja samogłosek – magiczny sposób na wysokie dźwięki od ręki

Najbardziej lubię ten moment lekcji, kiedy pozornie wielki problem w piosence rozwiązujemy od ręki. Ten efekt wow i zachwyt w oczach uczennicy czy ucznia – a jednocześnie w moich! – jest nie do opisania. Często można go osiągnąć dzięki modyfikacji samogłoski.

W śpiewie na wysokich rejestrach jednym z częstych problemów jest utrata kontroli nad dźwiękiem. Dzieje się tak, gdy osoba śpiewająca próbuje utrzymać kształt samogłoski, który działał w niższym rejestrze, ale nie sprawdza się na wyższych dźwiękach.

Modyfikacja samogłosek to zaawansowana technika, która polega na dostosowaniu ich kształtu, aby głos mógł zabrzmieć bardziej swobodnie i naturalnie.

Ćwiczenie modyfikacji samogłosek pomaga utrzymać klarowność i precyzję w trudnych partiach utworów, eliminując napięcie w gardle.

Przykłady modyfikacji samogłosek? Posłuchaj Whitney Houston w “I will always love you” – szególnie “I” na początku każdego refrenu. Inny przykład to Idina Menzel w “Let it go”. Posłuchaj, jak brzmi “on” w ostatnim “let the storm rage on”.