Krzysztof Bobel

Wokalista, aktor scen muzycznych. Absolwent wokalistyki jazzowej Wydziału Dyrygentury, Jazzu i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy (w klasie dr hab. Joanny Żółkoś-Zagdańskiej), a także Policealnego Studium Piosenkarskiego im. Czesława Niemena w Poznaniu.

Z muzyką związany od najmłodszych lat. Od 7 roku życia rozwijał umiejętności gry na instrumentach klawiszowych (m.in. w Państwowej Szkole Muzycznej I Stopnia w Giżycku, w klasie akordeonu), a w wieku 16 lat – podjął się także nauki śpiewu. 

Dwukrotny uczestnik telewizyjnego talent show – „Szansa na Sukces” (w tym m.in. wyróżniony przez jury w składzie: Krystyna Prońko, Janusz Szrom i Marian Pawlik).

Odtwórca roli Jankiela w musicalu „Pan Tadeusz ’18 (w reż. Witolda Szulca).

Brał udział w takich muzycznych projektach, jak chociażby Tribute to Michael Jackson (gdzie miał okazję współdzielenia sceny m.in. z Kubą Badachem, Piotrem Cugowskim, czy też Natalią Kukulską), Kolęda Nocka (reedycja przygotowana przez Filharmonię Pomorską w Bydgoszczy, z gościnnym udziałem Krystyny Prońko), czy też Kantata Rotariańska (reedycja).

Współpracował m.in. z Joanną Żółkoś-Zagdańską, Adamem Lemańczykiem, Jackiem Piskorzem, Maciejem Szymańskim, Waldemarem Franczykiem, Grzegorzem Daroniem, Big Bandem Zespołu Szkół Muzycznych w Poznaniu, Orkiestrą Reprezentacyjną SGGW w Warszawie, Chórem Akademickim UAM w Poznaniu, czy choćby z Krzesimirem Dębskim (w ramach Festiwalu Piosenki i Ballady Filmowej w Toruniu).

Uczęszczał na warsztaty i zajęcia wokalne prowadzone chociażby przez Bartka Cabonia, czy też Rogera Treece’a. 

Ideą, która najbardziej przyświeca mu jako trenerowi wokalnemu, jest chęć wydobywania z każdego głosu jego najmocniejszych, indywidualnych walorów, a także chęć udzielania pomocy w przekuwaniu tychże głosów w unikalne narzędzia, będące świadomym i autentycznym nośnikiem ich własnych emocji.

Dzieli pogląd, że to wcale nie poprawna intonacja, czy też świetnie opanowana i bardzo skrupulatnie kalibrowana technika emisyjna, czynią śpiewającego prawdziwie szczerze oddanym sztuce śpiewu, lecz właśnie ekspozycja własnych emocji poprzez śpiew, będąca najszlachetniejszym dopełnieniem dla świadomego procesu interpretacji piosenki.

Z racji wysokiej wrażliwości na sztukę i drugiego człowieka oraz wzmożonego głodu inspiracji, jaki w nim na co dzień drzemie – kieruje nim artystyczna potrzeba uprawiania szerokiej gamy gatunków muzycznych. Obraca się zarówno w przestrzeni muzyki rockowej, funkowej, pop, soulowej, jazzowej, jak i chociażby muzyki gospel, czy też musicalu.

W wolnych chwilach lubi grywać na fortepianie. Od czasu do czasu pisze również teksty piosenek i felietony. 

Poza muzyką, najbardziej pasjonują go: sport, psychologia, kinematografia oraz psychoakustyka.